Paris'te Son Tango / Last Tango in Paris

Paris'te Son Tango / Ultimate Tango a Parigi / Last Tango in Paris
Yapım: Fransa / İtalya
Yıl: 1972
Tür: Drama, Romantik, Erotik, Kült

Yönetmen: Bernardo Bertolucci

Senaryo: Bernardo Bertolucci, Franco Arcalli

IMDb: 7.2

Oyuncular:
Marlon Brando, Maria Schneider

+18 sahneler içermektedir…

Çağımızın en büyük yönetmenlerinden Bernardo Bertolucci'nin uğruna dört ay hapis cezası aldığı; pek çok ülkede yasaklanmış kült filmi ''Paris'te Son Tango'' gösterime girdiği günden beri hakkında çok tartışılan bir eser..

Yönetmenin anavatanı İtalya' da film yasaklanarak kopyaları imha edilmiş ve vahşi seks sahnelerine yer verdiği gerekçesiyle Bertolucci cezaevine gönderilmiş.

Karakterlerini izleyicinin gözü önünde adım adım büyütmeyi, olgunlaştırmayı seven bir yönetmen Bertolucci. İzleyiciyi biraz mahrem alanlara rontgenci pozisyonunda sokmayı, kısıtlı alanlarda büyük öyküleri görsel bir şölen eşliğinde anlatmayı seviyor. Eserlerinin çoğunda politik bir ırmak; alttan alta, çok da sezdirmeden akıyor. Muhakkak geleneksel ilişkileri, kadını, erkeği, insan doğasını, öğrenilmiş doğruları, aileyi, kiliseyi, dini sorgulatıyor. Seksi de perdeye aktarmaktan hiçbir zaman kaçınmayan İtalyan yönetmenin, kariyerinde ve dünya sinema tarihinde çok önemli bir yeri var. 

Paris'te Son Tango sinemaya seksi bu denli açık şekilde sokan ilk film. Sinema tarihinde ardılları için büyük bir reformist konumunda. İnsan doğasını, aşkı, cinselliği, ırkçılığı, faşizmi sorgulatan çok katmanlı kült bir eser.

Ortayaşlı bir Amerikalı olan taze dul Paul ve yirmisinde su damlası gibi bir Fransız kadını Jeanne kiralık bir daire arayışında, aynı dairede karşılaşırlar. Tanışır tanışmaz boş dairede duygusuz, kaba saba bir sevişme yaşarlar. Paul eşini yeni kaybetmiştir, yastadır aslında; Jeanne' de evlilik hazırlıkları yapmaktadır.

Aralarında sadece sekse dayalı bir ilişki başlar. Birbirlerinin isimlerini bile bilmemektedirler. Hikaye açılıp genişledikçe; olaylar genişlemeye başlar, sürpriz ve şoke edici bir finalle de nihayetlenir.

Normalde yan yana gelmesi mümkün olmayan, tamamen zıt iki insanın arasında geçen ''ilişki'' üzerinden, aşk, seks, faşizm, evlilik, insan doğası, kadının doğası, erkeğin doğası kavramlarına yakından bakma ve üzerinde düşünme fırsatı buluruz.

Marksist bir Amerikalı olan Paul ile Cezayir işgalinde görev yapmış bir albayın kızı olan Jeanne arasındaki ilişki reformist düşünce ile gelenekçi ve baskıcı düşünce arasındaki zıtlıkları da gözümüze sokar. Bertolucci  gizemli, soğuk karakter Paul üzerinden aile, otorite, ilişkiler, evlilik gibi tüm gelenekçi olgulara sert eleştiri okları yağdırır...

Oyunculara baktığımız da, gelmiş geçmiş en büyük aktörlerden olan Marlon Brando; Paul rolune öyle ustaca hayat veriyor ki, ağdalandırmadan, inandırıcılığını yitirmeden dram nasıl aktarılır, tirat nasıl atılır görüyoruz..

Gencecik Maria Schneider kendisine şöhretin kapılarını aralayan bu yapımda, usta oyuncu Brando'ya başarıyla eşlik ediyor.. Filmin gösterime girmesinden çok yıllar sonra, meşhur ''terayağı'' sahnesinden dolayı kendini taciz edilmiş hissettiğini açıklaması ve yönetmenin de bu konudaki pişmanlığını dile getirmesi; filme dair enteresan detaylardan.

Her aşk aslında kapalı devre bir iletişimdir, her ilişkinin içeriğini sadece ve sadece yaşayanlar bilebilir. Her ilişki doğası gereği sabit kalmaz; tarafları da, ilişkinin dinamiği de süreç içerisinde gelişir, erginleşir. Her insan aslında sığınacak güvenli bir korunak arar...

Anne karnında yaşadığımız kapalı alanın güvenliğini küçük birer çocukken masa altlarında, dolap içlerinde minik ''yuva''lar kurarak ararken, birer yetişkin olduğumuzda ilişkilerde ararız...

Peki bulabilir miyiz? İnsan hep aradığı o sıcacık sarmalanma hissini sabit tutabilir mi? Bulduğunda mutlu olabilir mi? Arayışın; o ümitli yolun kendisini mi severiz; yoksa mutlu sonları mı? İnsanlar birbirlerini tanıyabilirler mi? Yoksa ne kadar vakit geçirmiş olurlarsa olsunlar hep birer yabancı olarak mı kalırlar?

Tüm bu sorular üzerine düşünmek için daima biraz vakit vardır. İnsan; kendi uçsuz bucaksız derinlerine inen merdivenlerden bazen bir sinema eseri rehberliğinde inebilir..

Sinemaya ucundan kıyısından birazcık ilgisi olan herkesin bu rehberliği alması, yani bu kült filmi izlemesi gerektiğini düşünüyorum.

Yazı:

Aurea Lux

Fragman:

Paris'te Son Tango / Last Tango in Paris
(TürkçeAltyazılı Tek Part Full Hd İzle)



Paris'te Son Tango / Last Tango in Paris

(Türkçe Dublaj Tek Part Full Hd İzle)

The Dreamers / Düşler, Tutkular ve Suçlar

The Dreamers / Düşler, Tutkular ve Suçlar

Yapım Yılı: 2003

Ülke: Fransa, İngiltere, İtalya

Tür: Drama, Romantik

Yönetmen: Bernardo Bertolucci

Senaryo: Gilbert Adair

IMDb: 7.1

Oyuncular: Micheal Pitt, Eva Green, Louis Garrel

+18 sahneler içermektedir…



Bazı filmler oyunculuğun yükseldiği filmlerdir, bazı filmler senaryonun.. Bazı filmler de, yönetmenin eseridir; geri kalan her şey, güzel de olsa yönetmenin kendine övgüsünün yanında biraz sönük kalır.

Ünlü yönetmen Bernardo Bertolucci'nin '' The Dreamers'' ı da bu filmlerden...

Bertolucci, bireyler üzerinden toplumları ve toplumsal olayları sorgulamayı seven bir yönetmen. Karakterleri muazzam güzellikte fotografik kareler içerisinde resmederken, uzun sorgulamalar yaşayan karakterler...

Gençliğinde sosyalist harekette yer alan İtalyan yönetmenin, devrimin her zaman aşkla kol kola ilerlediği inancına ve kişisel devrimini yapamamış bireylerin toplumsal devrimler yapamayacağı görüşüne sahip biri izlenimi verdiğini söylemekte beis yok sanırım.

Kadın erkek ilişkilerine de devrimsel gözle bakan yönetmen, genelde bizlere toplumun kabul sınırlarını zorlayacak aşk ilişkilerinden bahsetmeyi seviyor. Aşka, cinselliğe ve tutkuya değişik noktalardan bakmamızı ve algımızı sarsmayı başarıyor. Bireylerin erginleşmesi, olgunlaşması ve bunu yaparken yaşadıkları sorgulamalar sevdiği konular... 

İncelikli prodüksiyon tasarımcılığı, muazzam kareleri ile Bertolucci filmleri görselliğin ihtişamla kullanıldığı eserler. Cinsellik sosunu erotizm boyutunda kullanmayı seven Bertolucci'nin ''The Dreamers''i de, tam bir Bertolucci filmi. Erotizmin sinemaya en güzel yansımalarından ''Paris'te Son Tango'' nun yönetmeni, yine Paris'te ve cinsel gerilimi üst düzey anlattığı bir esere imza atmış..

1968 baharında, Fransa'da, bütün dünyayı etkileyecek öğrenci hareketlerinin fitili yavaştan yakılırken; Matthew adında Amerikalı bir öğrenci Paris'e gelir. Entelektüel merakları ve sinema sevgisinden dolayı Paris'in sosyalist öğrencilerinin toplanma merkezi olan Sinamatek'e sık sık gitmeye başlar. Burada birbirlerine aşırı derecede bağlı ikiz kardeşler İsabelle ve Theo ile tanışır.

İsabelle ve Theo'nun ebeveynlerinin uzun bir tatile gitmesiyle beraber Matthew, kardeşlerin yanına taşınır. Üç genci birleştiren en önemli nokta sinemaya duydukları aşktır. Bütün dünyayı saran özgürlük hareketini,sanatı, aşkı, cinselliği, politikayı ve büyüme sancılarını beraber sorgularlar.

İki kardeşin olağan olmayan yakınlığı ve bir yabancıyı ilişkilerine dahil ediş şekilleri, fonda 68 öğrenci hareketi ağır aksak işlenirken ele alınır..

Yönetmen, sevdiği biçimde  film boyunca tabularımızla oynuyor. İki kardeşin ilişkisinin ''ensest'' olup olmadığı konusunda derin derin düşünüyoruz.

Üç arkadaşın cinsellik içeren oyunları oldukça açık şekilde gösteriliyor bizlere. Bazı eleştirmenlerden ''erotik değil, pornografik bir film '' yorumu almış da olsa, katılmadığım bir görüş bu.

Film boyunca sinema tarihinin kült filmlerinden sahne alıntıları yapan Bertolucci,  üstadlara saygı duruşunda bulunuyor. Bu geçişlerin filmin cinsellik içeren sahnelerinden daha etkileyici olduğunu söyleyebilirim. Sokaktaki isyan biraz eksik ve fon rengi gibi kalmış olsa da, yönetmenin amacına uygun dozda kullanılmış. Soundtrack; Jimi Hendrix'ten The Doors'a aşık olduğumuz şarkılara yer veriyor ve çok etkileyici.

Eve Green bence muhteşem güzellikte ve filmin görsel büyüsüne hatrı yadsınamaz bir katkıda bulunuyor.

Haziran 2013'ünü İstanbul'da yaşamış olanların filmden ayrı bir lezzet alacağını da söyleyebilirim ayrıca.

Ezcümle, ''The Dreamers'' muhakkak izlenmesi gereken bir film. Gündelik hayattan kopup 68' kuşağından üç genci cinsel devrimlerini yaparken gözlemlemek; topluma, toplumun dayattığı ahlaki kurallara, aşka ve sekse alışık olmadığımız yerlerden bakmak için birebir...

Yazı: 

Aurea Lux

Fragman

The Dreamers/ Düşler, Tutkular ve Suçlar

(Türkçe Dublaj Tek Part Full Hd İzle)

The Dreamers/ Düşler, Tutkular ve Suçlar

(Türkçe Altyazılı Full Hd İzle)

Part I

Part II

Amores Perros / Paramparça Aşklar Köpekler

Amores Perros / Love's a Bitch / 

Aşk Kancıktır / Paramparça Aşklar Köpekler

Filmin Orijinal Adı : Amores Perros

Yapımı : Meksika - 2000

Süre: 154 dakika

Tür: Dram, Gerilim, Psikolojik, Suç

IMDb: 8.1

Yönetmeni : Alejandro Gonzáles Iñáritu

Oyuncular: 

Gael García Bernal, Emilio Echevarría, Goya Toledo, 

Álvaro Guerrero, Vanessa Bauche

Dikkat: Bu yazı film hakkında detaylı bilgi içermektedir.

Büyük şehirlerde yaşayan insanlar olarak yanımızdan akıp geçen milyonlarca insanı görmüyoruz bile.Öylece yanımızdan geçip gidiyorlar. Her biri görüntü ve sesten ibaretler. Oysaki her bir insanın kendine has bir yaşam öyküsü, aşkları, suçlulukları, acıları var. 

Bir kaza anı düşünün; varoşlardan işsiz bir genç çocuk, orta sınıf bir magazinci ve yarı deli bir eski koministi bir an bu akışın içinde birbirine çarpsın. İşte Amores Perros (Paramparça Aşklar Köpekler) filmi, Güney Amerikanın problemli sosyo-ekonomik yapısında, farklı noktalarda bulunan kişileri, üç hikaye ve bir kazada kesiştirerek birleştiriyor.

Octavio, sorunlar yaşadığı ağabeyinin karısına aşık olarak köpek dövüştürmeye başlamıştır ve kazandığı parayla kaçma planları yapmaktadır. Senaryo ağlarını örüp kesişme noktası olan kazaya geldiğinde, karısını ve kızlarını terk ederek aşık olduğu manken sevgilisi ile yeni bir hayata başlamak üzere olan 42 yaşındaki Daniel'i de vurur. Sevgilisi kazaya karışmıştır. 

O sırada kaza yerinde bir kişi daha bulunmaktadır; El Chivo. Yıllar önce kominist bir gerilla olmak amacıyla kızını ve karısını terk eden El Chivo, uzun süre hapis yattıktan sonra artık bir sürü köpekle birlikte sokaklarda yaşar vaziyettedir ve para için cinayet işlemektedir. Kazada Octavio Daniel'in sevgilisine çarpar ve El Chivo Octavio'nun yaralanan köpeğini tedavi etmek için alır...

Kaza öncesinde de adeta ağır bir kaza geçirmişcesine çalkalanan bu problemli insan kalabalığı, kaza sonrası da çeşitli travmalar yaşamaya devam edecek ve film akıp gidecektir...

Gelelim filmin yönetmeni ve bazı teknik detaylarına, Quentin Tarantino'dan etkilendiği sıkca söylenen Alejandro Gonzales Iñaritu’nun ilk uzun metraj filmi olmasına rağmen bence yapım tamamen yönetmenin kendine has tarzını yansıtmaktadır. Her suç ve şiddet içeriğine Tarantinosal etkilenme olarak bakmadığımız taktirde Alejandro Gonzales Iñaritu’nun suç ve şiddetten ziyade insani ögeleri göstermeyi sevdiğini açıkça görebiliriz.

Senaryonun işlenişinde ise doğrusal zaman akışına baktığımızda, geriye dönüşler ve ileri sıçrayışların da yer aldığını görmekteyiz. Ayrıca bir öykünün anlatımı sırasında diğer öykülerden kesitler de sunulmakta. Film bu bağlamda teknik olarak kurgusal bir başarının da sahibidir, adeta Alejandro Gonzales Inarritu'nun ileride uzmanı olacağı "kesişen hayatlar" temasının ve yönetmenin bazıları bizim yazarlarımız tarafından da yazılan, türün önde gelen yapıtlarından olacak "21 Gram", "Babil" ve "Biutiful" filmlerinin habercisi niteliğindedir.

Filmde kamera çoğunlukla göz hizasında kullanılmış ve sık sık odak kaydırma tekniğine başvurulmuştur. Bir kesişme hikayesi olan senaryoya rağmen, yönetmen adeta seyirciyi uyarmak istercesine, üç hikayenin de çekim teknikleriyle biraz biraz oynayarak, birbirinden farklı hikayeler izlenildiğini hatırlatmak istemiş gibidir. 

Senaryo, sinematografi ve kurgu konusunda elinin çok güçlü olduğuna inandığım bu yapım, 2001 yılında "En İyi Yabancı Film" dalında Oscar'a aday gösterildi ama kazanamadı. Fakat Alejandro González Iñárritu beklediği ödüle 6 yıl sonra 2006'da bana göre Oscar'dan daha prestijli olan Cannes Film Festivali'nde Babil filmi ile kavuştu; En iyi yönetmen ödülünü aldı.

Ekşi Sözlük yazarlarından Revani, Alejandro Gonzáles Iñáritu hakkında şöyle yazmış;

"Alejandro Gonzáles Iñáritu acının dilinin sinemanın diline evrilebilirliği noktasında oldukça başarılı bir yönetmendir. Şiddet olgusu Quentin Tarantino ve Martin Scorsese gibi yönetmenlerde nasıl bir üslup haline gelmişse, Inarritu’da da dram ve acı, üslubu oluşturan en başat unsurlardandır. Filmlerini izlemiş olanlar Inarritu sinemasına bu noktadan baktıklarında göreceklerdir ki, Inarritu’nun filmleri acının ete kemiğe bürünmüş halidir.'' 

ve daha fazla söze gerek kalmamış...

Yazı ve Düzenleme:

OvErUyUz

Alıntı ve Kaynaklar: wikipedia, ekşisözlük, Revani'ye teşekkür ederiz.

Fragman:

Amores Perros / Paramparça Aşklar Köpekler

(Türkçe Dublaj Tek Parça Full Hd izle)

Amores Perros / Paramparça Aşklar Köpekler

(Türkçe Altyazılı Full Hd izle)

Part I

Part II